piątek, 1 marca 2013

Mrowisko

Lessing też dostała drugą szansę i całe szczęście, "Znów ta miłość" mnie zawiodła, ale "Mrowisko" podbudowało. Powoli zaczynam rozumieć tego Nobla.

Dużo dobrego zrobiła kolonialna Afryka, która tu też mnie zachwyciła. Afryka z punktu widzenia białych, bo ta bardziej do mnie bardziej trafia. Więc trzy opowiadania tak (a najbardziej "Lobola", którą bardzo czułam, bo mam dużo z Mariny Giles - chociaż nie postawiłabym Afryki wyżej niż Anglię) i jedno brytyjskie właściwie też, chociaż nie rozumiem, skąd się wzięło. Problem miałam z "Głodem", bo przy właściwie udanej akcji bardzo męczył mnie murzyński sposób opowiadania, tak jakby z kraalu pochodził nie tylko Dżabawu, ale też narrator, który swoim językiem w ogóle do mnie nie trafiał i zmęczył tak, że musiałam zrobić przerwę na prawie dwa miesiące.

Był początkowy zachwyt, był spadek w drugiej części, ale Doris Lessing bardzo dobrze kończy i właściwie każde opowiadanie wyciągnęła w zakończeniu. I pozostawia bardzo dobre wrażenie.

28 lutego 2013

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz